Terug 26 mei 2017

Omhulsel

In mei 1954 werkt Escher aan Omhulsel. Hij was geïnspireerd door The Invisible Man, een sciencefictionroman uit 1897 van de Britse auteur H.G. Wells. Daarin is een onzichtbare man slechts zichtbaar door de omhulsels die hem bedekken.

Escher maakt er zelf een vrouw van. Hij zocht een tijd naar de juiste compositie, met echtgenote Jetta als voorbeeld. In 1954 maakt hij eerst twee voorstudies om in mei 1955 tot een eindresultaat te komen. Dat beschrijft hij zelf als volgt:

‘Als de spiraalvormige schil van een vrucht, als een hol, fragmentarisch beeldhouwwerk, zweeft een vrouwenbeeltenis door de ruimte. De dieptewerking wordt versterkt door een naar de gezichtseinder wijkend wolkendek.’

M.C. Escher, Omhulsel, houtgravure en houtsnede in zwart, bruin, blauwgrijs en grijs, gedrukt van vier blokken, 1955

In Band, een litho van weer een jaar later, voegde hij zichzelf toe zodat er een paar ontstaat. Daarin loste hij ook het probleem op dat hem dwars zat bij Omhulsel. Daarin zijn de losse uiteinden van de zwachtel te zien. Band heeft een strook zonder einde, een kringloop die eeuwig is.